Rok wydania: 2013

Realizacja nagrań: Paweł Oziabło

Grafika: Maria Mieleszko

Rok wydania: 2013

Realizacja nagrań: Paweł Oziabło

Grafika: Maria Mieleszko

Utwory:

„Pieśni białoruskie Ziemi Gródeckiej / Беларускія песні Гарадоцкай зямлі” to bardzo ważny dokument historyczny, dzięki któremu od zapomnienia ocalony został wielki skarb ludowej kultury muzycznej tych terenów. Jest to kolejne dzieło w dorobku Stefana Kopy, cenionego muzyka i folklorysty, autora – kolekcjonera tomów pieśni białoruskich Białostocczyzny, śpiewanych w przebogatym wachlarzu dialektów, używanych przez mieszkańców poszczególnych wsi od Bugu po Biebrzę.

Utwory, które weszły do najnowszego śpiewnika, zostały zapisane w trzynastu miejscowościach gminy Gródek. Większość autor nagrał, gdy prowadził przez prawie 35 lat (do 2002 r.) gródecki Zespół Białoruskiej Pieśni Ludowej „Razśpiawany Haradok”. Teraz na potrzeby wydawnictwa dokonał ich zapisu nutowego i transkrypcji muzycznej. W efekcie jego żmudnej pracy w zbiorze znalazło się blisko 250 pieśni, zestawionych w osiem rozdziałów:

I. Pieśni weselne / Wjasielnyja pieśni.

II. Pieśni chrzcinne / Chryścinnyja pieśni

III. Konopielki / Kanapielki, Wałaczobnyja

IV. Wiosenne, Syraja huska

V. Pieśni żniwne / Żninyja pieśni

VI. Pieśni rekruckie / Rekruckija pieśni

VII. Pieśni biesiadne / Bjasiednyja pieśni

VIII. Pieśni różne / Raznyja pieśni

Wszystkie pieśni charakteryzują się niepowtarzalną lokalną specyfiką w odniesieniu zarówno do słów, jak i melodii.

Tom ukazał się w końcu 2011 r. w serii Gródeckiej Oficyny Wydawniczej przy Gminnym Centrum Kultury w Gródku. Został wydany dzięki dotacji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji i będzie nie tylko cennym dokumentem historycznym, ale też źródłem repertuaru działających przy GCK zespołów, jak też służyć zwykłym mieszkańcom gminy, znanych z wielkiego zamiłowania do „swojskich” pieśni.

Rok wydania: 2011

Utwory:

Rok wydania: 2010

 

---

Анатоль Парэмбскі нарадзіўся ў 1927 годзе ў Страшаве. Усё жыццё пражыў на Гарадоцкай зямлі – у Страшаве, Мастаўлянах, на Станцыі Валілы. Далей апрацоўвае родную зямельку, гаспадарыць, хоць яму ўжо за восемдзесят.Дэбютаваў 21 чэрвеня 1941 года. Ад часу, калі ўзнік тыднёвік беларусаў у Польшчы „Ніва” – ад 1956 года – быў ён яго карэспандэнтам і хранікёрам тутэйшага быцця. Усё жыццё расказае ў вершах пра тутэйшайсць – былое-гістарычнае ды цяперашняе, каменціруе яго лірычна, публіцыстычна і жартам. З’яўляецца актыўным членам Літаратурнага згуртавання „Каласы” ў Гарадку, якое свае творы прадстаўляе друкам (у прэсе і альманахах) ды на сцэне. Выдаў зборнік вершаў „Хвалі лёсу”, з якога творы ахвотна выбірае моладзь гарадоцкіх школ для дэкламацыі. Таксама творы з навейшага тому выклікалі зацікаўленне маладых дэкламатараў, якія  іх ужо з рукапісаў, атрыманых ад аўтара, агучылі на конкурсах „Роднага слова”.У зборнік уключаны творы краязнаўчага, гістарычнага, сатырычнага і лірычнага характару,  якія каменціруюць падзеі актуальныя не толькі на тэрыторыі найбліжэйшай пажылому паэту-селяніну. Прыгожа апісвае ён родныя краявіды, чалавечы лёс у гісторыі, даўнейшую і сучасную гісторыю старадаўнага горада Хадкевічаў і прападаючых забытых вёсак, якія засталіся ў яго памяці як бурліўшыя жыццём. Не толькі настальгія прамаўляе з  твораў Анатоля Парэмбскага. Ён – выдатны сатырык! Вось верш „Выкідайце тэлевізар” стаў вельмі папулярным не толькі сярод моладзі. Класічная форма вершаў, якая даспадобы ўмеламу аўтару, спрычыняецца да таго, што ахвотна выкарыстоўваюць іх тутэйшыя музыкі як словы песень („Кацярынка”). Думаю, што новы зборнік будзе таксама знакамітым дапаможнікам для настаўнікаў беларускай мовы не толькі ў школах на Гарадоччыне –  як прыклад жывой мовы і збор актуальных тэкстаў для дэкламацыі і аналізу.